Frank, vader van Nori (16 jaar)

“Nori bepaalt bij ons alles. Als ze haar zin niet krijgt gaat ze naar haar moeder en krijgt ze het toch voor elkaar. Nooit worden er grenzen gesteld. Ik ben er ook mee gestopt want het heeft geen zin. Nori lacht me gewoon uit. Ik zie dat Nori steeds asocialer wordt, thuis alles bepaald en wij naar haar pijpen dansen. Haar moeder ziet dit helemaal anders. Ze vindt dat ik er te veel bovenop zit en Nori te hard aan pak. We worden het hier niet over eens. Nori ziet dat en speelt ons gewoon tegen elkaar uit.”

Esther, moeder van Jamy (6 jaar)

“De vader van Jamy is sinds 2 jaar uit beeld. Er was sprake van huiselijk geweld en uiteindelijk heb ik de knoop door gehakt om bij hem weg te gaan. Op het begin bloeide Jamy helemaal op en leek er eindelijk rust te komen. Maar nu heeft Jamy dagelijks last van driftbuien, ze luistert niet meer naar me, schreeuwt en schopt me terwijl ze me tegelijkertijd aanklampt. Ik weet niet meer wat ik moet doen. Het gedrag komt steeds vaker voor en we hebben nog maar weinig leuke momenten.”

Johan, vader van Maaike (8 jaar)

“Maaike woont al lange tijd bij mij omdat haar moeder niet voor haar kan zorgen. Sinds kort laat Maaike negatief gedrag zien, ze luistert niet, wordt snel boos en maakt veel verwijten naar mij. Ze blijft vragen wanneer ze weer bij haar moeder mag wonen, waarom ze haar zo weinig ziet en dat ik haar niet kan tegen houden. Ik weet niet wat ik tegen haar moet zeggen, ik wil haar moeder niet afvallen. Ondertussen geeft haar moeder ook bij Maaike aan dat ze haar meer wil zien maar dat ik dat tegen houdt.”

Niels, vader van Tom (9 jaar)

“De communicatie tussen mij en mijn ex-partner verloopt enorm stroef. Ik krijg allerlei signalen van Tom waar ik me zorgen over maak. Ook maakt zijn moeder allerlei verwijten richting mij. Ze beschuldigd me van dingen en probeert Tom hiervan te overtuigen. Ik wil Tom er juist buiten houden maar dat lukt zo niet. Moeder weigert met me in gesprek te gaan maar ondertussen maak ik me steeds meer zorgen over de invloed die moeder op Tom heeft. Ik durf Tom niet meer alleen te laten bij zijn moeder.”

Cindy, moeder van Stefanie (4 jaar)

“De vader van Stefanie en ik zijn 2 jaar uit elkaar en hebben gezamenlijk een omgangsregeling vast gesteld. Vader heeft zich hier in deze periode nauwelijks aan gehouden. Hij kwam haar niet ophalen, of te laat. Hij was niet bereikbaar als Stefanie bij hem was. Ook heb ik twijfels of hij wel nuchter is en waar hij Stefanie mee naar toe neemt. Daarom heb ik besloten dat Stefanie voorlopig niet naar haar vader kan totdat hij zich weer aan de afspraken houdt.”

Gijs en Vivian, ouders van Ramon (14 jaar)

“Ramon was altijd een voorbeeldige jongen, deed het goed op school, had veel vrienden en thuis ging het ook prima. Maar sinds een half jaar kennen we hem niet meer terug. Hij laat vreemd gedrag zien en we krijgen geen grip op hem. Hij luistert niet naar ons en wordt om alles boos. We snappen niet wat er aan de hand is, waar dit gedrag vandaan komt.”

Ricardo (19 jaar)

“Ik zit niet te wachten op hulpverlening. Ik heb al allerlei hulpverlening gehad en merk dat ik er uiteindelijk toch weer alleen voor sta. Mijn problemen worden alleen maar groter dus leef ik van dag tot dag. Ik zie wel wat er morgen komt.”

Stan en Jody, ouders van Joep en Gus

“Ik geef veel om mijn vrouw maar ik vind dat ze niet goed met onze kinderen om gaat. Ze trekt de jongste, Gus, enorm voor en zegt tegen de oudste dat hij niet mee mag spelen. Ook straft ze Joep vaak. Ze is naar Gus enorm beschermend en naar Joep afstandelijk. Ik zie dat Joep hier last van heeft. Hij wordt enorm verdrietig als hij weer is afgewezen. Ook heeft hij de laatste tijd een erg kort lontje en wordt om alles boos. Ook voor Gus is het niet goed dat hij de hele dag zit vastgeklampt aan zijn moeder. Hier worden we het maar niet over eens.”

Richard, vader van Wout, Yoeri en Sofie

“Het is nu al zo vaak mis gegaan als de kinderen naar hun moeder gaan. Vaak is ze er niet als de kinderen langs komen of ze heeft gedronken. De kinderen hebben al veel gekke dingen van hun moeder gezien, doordat ze dronken is of psychotisch. Ik wil niet dat ze dat telkens aan moeten zien. Dan is het niet de moeder die ze kennen. Maar ik wil ze ook het contact met hun moeder niet ontnemen.”

Marieke (20 jaar)

“Ik heb veel angsten. Ik durf niet goed naar buiten en ben bang voor drukke plaatsen. Ik loop steeds verder vast door deze angsten. Ik kom bijna niet meer buiten, ik ben gestopt met school en zie mijn vrienden steeds minder. Thuis ben ik iedereen tot last en wil ik het liefst onzichtbaar zijn. Ik ben in behandeling bij een psycholoog, dit helpt wel maar het lukt me niet om de tips thuis ook te gebruiken.”

Joke en Hans, ouders van Niek (22 jaar)

“Ons hele gezin loopt al jaren op onze tenen. We spreken Niek nergens op aan omdat we weten dat hij dan ontploft. Maar we houden het niet meer vol. Het kan niet zo zijn dat wij ons volledig moeten aanpassen in ons eigen huis. Of Niek past zich aan of hij gaat er uit.”